Svako živo biće mora da diše. Udišući vazduh čovjek uzima kiseonik.Kada čovjek udiše vazduh on prolazi kroz čitav niz cijevi koje se zovu disajni putevi. Oni počinju nosnom šupljinom, gdje se zadržavaju čestice koje bi mogle biti štetne za pluća. U nosu se vazduh prečišćava i zagrijava. Iz nosa vazduh se spušta kroz ždrijelo. Odatle kroz grkljan i dušnik odlazi u dvije manje cijevi zvane glasnice, od kojih svaka ulazi u po jedno plućno krilo.
Dišemo zato što svaka ćelija u našem telu zahtjeva neprestani dotok kiseonika za sagorijevanje glukoze. Visokoenergetske supstance iz svarene hrane koju ćelije dobijaju iz krvi.
Stručni naziv za disanje je „respiracija“. Ćelijska respiracija podrazumjeva način na koji ćelije iskorišćavaju kiseonik da bi sagorjele glukozu.
Kiseonih iz vazduha dospjeva iz pluća odakle se prenosi u krv i stiže do tjelesnih ćelija.
Nepotrebni ugljen-dioksid se putem krvi vrća iz ćelija do pluća, i potom izdiše.
U prosjeku tokom jednog minuta udahnemo 15 minuta a ako brzo trčimo, ritam se pojačava na 80 puta u minutu.
Novorodjene bebe udahnu 40 puta u minutu.
Do 80. Godine života, udahnemo preko 600 miliona puta.
Normalnim udahom unosimo 0,4 litre vazduha, a dubokim udahom može da su unese 10 puta više. Odrastao čovjek može da udahne oko 4 litra kiseonika.
Dijafragma je zaobljena mišićna opna između pluća i stomaka koja pomaže grdnim mišićima pri uzdisaju i izdisaju.
Pluća nikada nisu prazna, čak i kad se snažno napregnemo da izdahnemo vazduh. Količina vazduha koja ostaje u plućima naziva se rezidualni vazduh i on se mješa pri udahu sa svežim vazduhom.
Disanje je i voljna i nevoljna radnja. Dišemo i kada ne mislimo na to, ili kada spavamo.
Tom Sietas (35) uspeo se upisati u Ginisovu knjigu rekorda sa veoma zanimljivm i nevjerovatnim rekordom, on je čovek koji najviše na svijetu može zadržati dah! Novi Ginisov i svetski rekord za držanje daha pod vodom od 22 minute i 22 sekunde!
Nema komentara:
Objavi komentar